Ooit werkte ik in een winkeltje dat het ezelsoortje genoemd werd.
Dit was een zaakje waar je tweedehands en nieuwe boeken, cd's, lp's kon krijgen/kopen.
Wat ze in dit winkeltje ook deden was: boeken in de schappen leggen van mensen die eens wilde zien of hun verhalen gelezen werden.
In dit winkeltje was er een schap vol met boeken van onbekende schrijvers.
Het zaakje heeft meer dan 100 jaar bestaan en is helaas verdwenen omdat er geen opvolger was.
Ik ken de oud eigenaar van dit zaakje heel goed en sprak hem laatst. Ik vroeg hem: waarom deed je dat, die boeken van onbekende schrijvers in de schappen leggen?
Zijn antwoord was: Het is ontzettend moeilijk om in de boekenwereld binnen te komen.
Op deze manier gaf ik ze de kans om toch gevonden en gelezen te worden. Boeken die altijd blijven staan worden niet gelezen en verdwijnen. Boeken die verkocht worden worden wel gelezen. Dit schap werd drie tot vier keer keer per week aangevuld met nieuwe boeken van onbekende schrijvers.
Deze man gaf me een paar tips.
Laat je verhalen lezen door familie en bekende, dan komen de meeste fouten wel boven water en kun je de teksten verbeteren.
Laat je niet gek maken door negatief commentaar. Leer er uit wat je zelf zeker niet moet doen.
Zet ergens in het boek een link waar je boeken online verkrijgbaar zijn.
en
Knul, je hebt tegenwoordig van die kastjes in de dorpen met boeken die iedereen kan pakken en ruilen. Van die buitenbiebs. Bestel een paar van de verhalen die je wil laten lezen door bijvoorbeeld dorpsgenoten en leg die er in. Niet allemaal natuurlijk maar gewoon één boek. Zorg ervoor dat je meerdere exemplaren hebt zodat meerdere mensen tegelijk kunnen lezen.
Ga soms even kijken of het boek terug komt. Komt het bij herhaling terug en gaat het weer weg, dan weet je dat het gelezen wordt en er waarschijnlijk reclame over gemaakt wordt in het dorp.
Komt het niet terug, dan weet je bijna zeker dat het zo goed is dat iemand het wil houden.
Komen mensen uit het dorp naar je toe met de vraag: is dat door jou geschreven? Dan heb je het goed gedaan.
Dat was ook de bedoeling van mijn onbekende schrijversschap. Mensen een kans geven. Dat zei die man tegen me.
Wat hij ook zei is: Als het boek in dat biebkastje blijft liggen, dan is het niet interessant of goed genoeg en weet je dat je het niet hoeft aan te bieden.
Misschien dat dit verhaal mijn mede schrijvers kan helpen.
Comments